#980 Foxtrot - 2017

Yönetmen : Samuel Maoz

Lior Ashkenazi, Sarah Adler, Yonaton Shiray

Dram

Samuel Maoz’dan sınır, ölüm ve aile üzerine ayakları yere sağlam basan bir dram.  Sinema perdesinde pek tanık olmadığımız topraklarda yaşanan bir öykü, Foxtrot. İsrail'de.

Feldman ailesinin bir gün kapısı çalınır. Askerdeki oğulları Jonathan’ın ölüm haberini getiren ordu görevlilerini karşısında gören Daphna Feldman olduğu yere yıkılır, baba Michael Feldman ise büyük bir şok yaşar. Bu şok edici ölüm haberi aile bireylerini tarifi imkansız bir yıkıma sürükler. İlk şoku henüz atlamayan aile Jonathan’ın akıbeti ile ilgili çelişkili bilgiler duyunca Michael Feldman harekete geçer.

Sonrasında filmin hikayesi biraz geriye sarar. Jonathan ve asker arkadaşlarını, görev yaptıkları sınır bölgesini ve psikolojilerini görürüz. Ölüm aslında ne kadar da yakındır ve ne kadar da uzaktır. Ertelenen, görmezden gelinen, üzeri örtülen gerçekler ne zaman su yüzüne çıkar? Masumiyet nedir? Ölümler tek taraflı mıdır? Soruları ile ilerlemeye devam eden film ruhuna uygun bir şekilde ağır bir tempo ile devam eder. Filmin hemen başında izleyiciyi şoke eden ölümün ağırlığı, film bitene kadar hikayenin ve karakterlerin içine işlemiştir sanki. 

“Foxtrot isimli bir dans var.  İleri geri, sağa sola, tekrar aynı hareketler. Ne yaparsan yap aynı yerde duruyorsun.''

İsrail yapımı bu filmde bir İsrail askerinin ve ailesinin hikayesine odaklanılıyor. Ancak özellikle sınır bölgesindeki kontrol noktasında yaşananlar, yönetmenin “empati” yeteneğini gözler önüne seriyor. Bu açıdan film oldukça “insani”. Aynı zamanda sınırların acımasızlığına ve askerliğin tuhaf ancak tehlikeli psikolojisine de vurmaktan geri durmuyor.

Görüntü yönetimi oldukça başarılı. Oyunculuklar da öyle. Özellikle Michael Feldman rolüyle Lior Ashkenazi’yi çok beğendim.   Dramın dozajı yerli yerinde. Bu dram sadece Feldman ailesinin dramı da değil. Kim olduklarını, nereden geldiklerini ve nereye gittiklerini bilmediğimiz insanların da dramı.

Son derece depresif bir şekilde başlayan film, başlangıcında olduğu gibi depresif ve karanlık bir şekilde bitiyor. “Foxtrot isimli bir dans var.  İleri geri, sağa sola, tekrar aynı hareketler. Ne yaparsan yap aynı yerde duruyorsun.''