#753 Midsommar - 2019

Yönetmen : Ari Aster

Florence Pugh, Jack Reynor, Vilhelm Blongren, William Jackson Harper

Gerilim, Korku

Ari Aster’in yazıp yönettiği Midsommar, ailesini korkunç bir olayda kaybettikten sonra erkek arkadaşı Christian’a sığınan Dani’nin hikayesiyle başlıyor ve Dani ile sona eriyor.

Christian, Dani’nin çaresizliğine ve ona olan muhtaçlığına kayıtsız kalmayarak, yaz için planladıkları İsveç gezisine Dani’yi de davet eder.  Pelle’nin davetiyle yola çıkan Christian, Dani, Josh ve Mark İsveç’te yerel bir Yaz festivaline katılırlar. Pagan unsurları öne çıkaran köy halkının gelenekleri  festivali ilginç ve çekici kılmaya başlar. Paganist köyde modern zamanlardan gelen gençlerin anlamadığı, tuhaf bulduğu ama sevdiği şeyler ile karşılaşırlar. Yemekler birlikte yapılır, evlerin kullanımı ortaktır, çocuklar ailenin değil köyün çocuklarıdır. Birlikte eğlenir, birlikte ağlar ve birlikte dans ederler. Tek tek köylüler yoktur orada aslında. Köy vardır. Ve o köyün bundan önce olduğu gibi bundan sonrada aynı şekilde devam etmesi için yapılması gerekenler.

Daha önce hiç yaşamadıkları bir deneyimin şaşkınlığı, merakı ve mutluluk ile festival devam eder. Ta ki büyük törenlerin ilki olan Attestupa’ya kadar. Festivale davet edilen gençler daha büyük bir ritüelin parçası olmak için mi oradadırlar yoksa?

“Midsommar” bilindik ve alışıldık bir “gerilim” filmi değil. Yönetmen öyküsünü anlatmak konusunda oldukça sabırlı. Öyküsünü uzun uzun anlatırken, seyircinin de durumu iyice anlamasına çalışıyor. “Şüphe” bulutunu da sürekli öyküsünün üzerinde gezdiriyor. Renkler, doğa, manzara çok canlı.

Oyunculuk konusunda da iyi performanslara rastlıyoruz. Dani rolüyle Florence Pugh çok iyi. Midsommar’da çok geniş bir oyuncu kadrosu ile karşı karşıyayız. Bu kadar büyük bir oyuncu kadrosunu yönetmek kolay değil ancak hem oyuncu performansları hem oyuncu yönetimi oldukça iyi. Tam tabiriyle filmde sırıtan hiçbir oyuncu yok.

Güneşin olanca aydınlığında, bembeyaz giysilerle, rengarenk çiçeklerle, danslarla, şarkılarla, müziklerle, gülen yüzlerle dolu kapkaranlık bir öykü “Midsommar”.