#234 Doubt - 2008

Yönetmen : John Patrick Shanley

Merly Streep, Philip Seymour Hoffman, Amy Adams, Viola Davis

Gizem, Dram, Uyarlama

Çevresinde büyük bir saygı gören yenilikçi rahip Flynn, disiplinli ve gelenekçi baş rahibe Aloysius, masum ve genç rahibe Amy arasındaki çatışmayı konu alan “Doubt” Rahip Flynn’in vaazları ile bölümleniyor: Şüphe, Dedikodu ve Veda.

Rahibe Amy, Rahip Flynn ile öğrenci Donald Miller arasında tam olarak adını koyamadığı ama var olduğuna inandığı farklı bir ilişki olduğunu düşünür. Şüphesini Baş Rahibe Aloysius ile paylaşır. Aloysius bu şüphe üzerine harekete geçer ve Flynn’i köşeye sıkıştırmaya çalışır. Flynn, cevabını rahip kürsüsünde verir ancak Alysius’un vazgeçmeye niyeti yoktur. Gerilim gittikçe artar ancak şüphe bulutu bir türlü dağılmaz. Amy ise gerçekte ne olduğunu ve kimin haklı olduğunu anlamaya çalışmaktadır.

"Bir yastık al ve çatıya çıkıp onu bir bıçakla tam ortadan ikiye böl. Daha sonra yanıma gel" dedi peder. Kadın, kendine söyleneni birebir yerine getirdi. Yastığı ve bıçağı aldığı gibi evin çatısına çıktı. Yastığı tam ortadan bıçakladı. Tüyler uçuşuyordu şimdi etrafta. Evinin bulunduğu sokak, kuş tüylerinden seçilemeyecek kadar beyazdı.
Sonra kadın pedere gidip "Yaptım" dedi. Pederse ona dönüp bu defa da şunları söyledi: "Şimdi geri dön ve tüyleri topla" Kadın gözlerini koca koca açıp, "Ama bu imkansız, nasıl hepsini tekrar bulup yerine koyabilirim ki.  Hepsi uçtu, gitti..."
Peder tek bir cümleyle yanıt verdi: "İşte dedikodu da böyle bir şeydir"

Film Rahip Flynn’in Şüphe konulu vaazı ile açılıyor bu vaaz aynı zamanda filmi üç parçaya bölersek birinci bölümünün adı da oluyor. Rahibin ikinci vaazı ise Dedikodu üzerine ki bu da filmin ikinci bölümü oluyor, nihayetinde ise “Veda” üzerine vaazla üçüncü bölüme geçiyoruz ve filmi bitiriyoruz. Şüphe ile başlayan film vedaya rağmen şüphe ile bitiyor. Seyirci de baştan sona kadar bu şüphenin gerçekliği ya da boşluğu ile meşgul oluyor. Gerçekte neler olduğunu göstermiyor yönetmen. Hisler, inançlar ve bilinmezlikler ile ilerliyor hikaye ve öyle de bitiyor . Yönetmen şüpheyi açıklamaktan çok, insanların davranışları üzerine odaklanmayı tercih etmiş. Hal böyle olunca da karakterlerin tepkileri, duruşları ve karakterleri öne çıkıyor. Oyunculuklar o kadar muhteşem ki; 2009 Oscar Ödül Töreni’nde Merly Streep En iyi Kadın, Amy Adams ve Viola Davis En İyi Yardımcı Kadın, Philip Seymour Hoffman En İyi Yardımcı Erkek rolleriyle Oscar’a aday gösteriliyor.

Yönetmenin dört karakter üzerinden yoğunlaşması ve hepsinden de en iyi performansları almasının yanında yan rollerin de oyunculuk açısından ustalara ayak uydurduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Sırıtan tek bir  çocuk oyuncu yok ama “Bay Transistörlü Radyo” lakabını kapan Tommy Conroy rolünde Paulie Lit de aklımda yer eden harika bir performans sergiliyor.